De cultuurhistorie

Eendenkooi

In het Hagedoornveld ligt de kooi van Woldringh, een recent gerestaureerde eendenkooi. De kooi is ruim 100 jaar oud en bestaat uit een kooiplas en zes vangpijpen. Vroeger werden hier eenden gevangen voor consumptie, tegenwoordig is de kooi een excursiekooi en bovendien leefgebied van vele trek- en zangvogels. 

De eendenkooi speelt als belangrijk cultuurhistorisch landschapselement een wezenlijke rol in de herinrichting van het gebied. Dit is de plek waar een interessant hoofdstuk uit de eilander geschiedenis verteld kan worden

Stuifdijken

In de negentiende eeuw werden op Ameland stuifdijken aangelegd. Met het plaatsen van schermen van rijshout en het opschuiven van zand werd de basis gelegd, de wind deed vervolgens de rest. Door duinvorming werd de dijk steeds hoger en steviger.

De Zwanewaterduinen en het Hagedoornveld worden begrensd door de Môchdyk (1850), de Zwanewaterstuifdijk (1890) en de Noordelijke Stuifdijk (1922). Staatsbosbeheer vindt de stuifdijken belangrijke cultuurhistorische  elementen in het landschap en is er zuinig op. Deze lijnen in het landschap vormen een belangrijk uitgangspunt voor de inrichting van het gebied.

Hoog en droog op de Zwanewaterstuifdijk met uitzicht over het Hagedoornveld

Kwekerijbos

Oostelijk van het Hagedoornveld ligt het Kwekerijbos. In 1895 legde Rijkswaterstaat deze boomkwekerij aan. Met de dennen die hier werden gekweekt, zijn bossen aangelegd die het verstuiven van duinen moesten tegengaan. De bossen van Ameland zijn de oudste bossen op de Waddeneilanden. 

Het Kwekerijbos op een oude ansichtkaart

Midden in het Kwekerijbos staat de voormalige werkschuur van de kwekerij. Staatsbosbeheer zoekt samen met Amelander ondernemers naar een nieuwe bestemming voor de schuur. Het is een plek van historische betekenis die met een nieuwe invulling het verhaal van de bossen van Ameland levend houdt en er een nieuw hoofdstuk aan toevoegt.